Standardy dostępności cyfrowej stale ewoluują, aby lepiej uwzględnić zróżnicowane potrzeby użytkowników on-line. Ostatnio wprowadzono najnowszą iterację tych wytycznych, WCAG 2.2., która wprowadza pewne zmiany w porównaniu do poprzedniej wersji, WCAG 2.1. Przyjrzyjmy się bliżej nowym kryteriom i ich wpływowi na projektowanie dostępnych stron internetowych i aplikacji.

Co to jest WCAG?

WCAG, czyli Web Content Accessibility Guidelines, to zestaw wytycznych opracowanych przez World Wide Web Consortium (W3C), stanowiących podstawę zapewnienia dostępności treści w Internecie dla osób z różnymi rodzajami potrzeb. Kryteria te obejmują szereg zaleceń, dotyczących projektowania stron internetowych i aplikacji w sposób umożliwiający ich korzystanie osobom z dysfunkcjami, takimi jak ograniczenia wzroku, słuchu, ruchu, czy poznawcze.

WCAG 2.2. vs. WCAG 2.1: Co się zmieniło?

WCAG 2.2. wprowadza 9 dodatkowych kryteriów sukcesu w porównaniu do WCAG 2.1. i usuwa jedno (4.1.1 Poprawność kodu).

Nowe kryteria powstały w celu udoskonalenia wskazówek, niedostatecznie ujętych w poprzednich wersjach, dotyczących wsparcia dostępności dla trzech głównych grup użytkowników:

  • osoby z problemami kognitywnymi (poznawczymi), starsze,
  • osoby słabowidzące,
  • osoby korzystające z urządzeń mobilnych.

2.4.11 (AA) Niezasłonięty Fokus (minimum) – kryterium wymaga, by element, na który przenosimy fokus, był przynajmniej widoczny częściowo.

2.4.12 (AAA) Niezasłonięty Fokus (rozszerzone) - kryterium wymaga, by element, na który przenosimy fokus, był widoczny w pełni.

2.4.13 (AAA) Wygląd Fokusu (rozszerzone) – aby uznać, że fokus jest dobrze widoczny, powinien być grubości przynajmniej 2 px oraz kontrastować z tłem przynajmniej w stosunku 3:1.

2.5.7 (AA) Gesty przeciągania – dla osób, które nie są w stanie wykonać operacji przeciągania elementu za pomocą myszy, należy zdefiniować prostą alternatywę wskaźnika.

2.5.8 (AA) Rozmiar celu  (minimum) – biorąc pod uwagę ograniczenia fizyczne osób, które nie są w stanie kliknąć w mały przycisk, rozmiar celu powinien wynosić co najmniej 24 na 24 px, z uwzględnieniem niektórych wyjątków.

3.2.6 (A) Spójna pomoc i kontakt - w przypadkach, gdy informacje: pomoc” i kontakt” znajdują się na wielu podstronach, kryterium wymaga umieszczenia ich w tej samej kolejności oraz w tym samym miejscu strony.

3.3.7 (A) Ponowny wpis – uwzględniając ograniczenie niektórych osób do zapamiętywania szczegółów wpisanych wcześniej, ten sam proces nie powinien wymagać powtórnego podania danych wpisanych na wcześniejszym etapie. W przypadkach, w których jest to wymagane, należy zapewnić funkcję autowypełniania lub wyboru z listy” informacji, która wcześniej została podana.

3.3.8 (AA) Dostępne uwierzytelnianie (minimum) – biorąc pod uwagę ograniczenia poznawcze niektórych osób, na etapie logowania nie należy wymagać zapamiętywania hasła czy rozwiązywania łamigłówek słownych. Dopuszczalne jest zapewnienie innych mechanizmów opisanych w standardzie WCAG 2.2.

3.3.9 (AAA) Dostępne uwierzytelnianie (rozszerzone) – nie należy zmuszać do rozpoznawania obiektów, obrazów i multimediów dostarczonych przez użytkowników w celu zalogowania się ze względu na deficyty tej umiejętności u niektórych grup użytkowników.

Ze szczegółami stosowania nowych kryteriów oraz wyjątkami, należy zapoznać się sięgając do treści standardu WCAG 2.2. oraz wyjaśnień.

Podsumowując, nowe kryteria WCAG w wersji 2.2. są krokiem naprzód w zapewnianiu jeszcze lepszej dostępności dla wszystkich użytkowników Internetu.

Ich skoncentrowanie na poprawnym odczytywaniu treści przez technologie asystujące oraz obsłudze gestów na urządzeniach dotykowych, jest odpowiedzią nie tylko na rosnące zapotrzebowanie użytkowników ze szczególnymi potrzebami, ale również koreluje ze zmianą sposobu konsumpcji Internetu na korzyść urządzeń oraz aplikacji mobilnych.

Z punktu widzenia specjalistów dostępności, audytorów i programistów, istotne jest dodatkowo, że aktualizacja WCAG 2.2 jest kompatybilna z wersją 2.1. Spełnienie wymagań WCAG 2.2 oznacza zatem zgodność z wcześniejszą wersją standardu, co ułatwia aktualizację i reaudyt.

Zalecamy, aby wszelkie prace związane z dostępnością internetową prowadzone były zgodnie z najnowszą wersją WCAG 2.2, mimo braku formalnych obowiązków. Dzięki temu nie tylko poprawimy dostępność, ale także możemy uniknąć dodatkowych kosztów związanych z kolejnymi, spodziewanymi zmianami w prawie.